تفاوت اتریوم و اتریوم کلاسیک در چیست؟

اتریوم بستری است که با استفاده از قدرت قراردادهای هوشمند، ایجاد برنامه های غیرمتمرکز را تسهیل می کند. قراردادهای هوشمتد کدهای از پیش برنامه ریزی شده ای هستند که خود به خود اجرا می شوند و نیازی به فعالیت شخص ثالث ندارند. از این رو هر کس می تواند برنامه ای را در بلاکچین اتریوم، که منبع باز (open source) است، ایجاد کند.  بر روی شبکه و بلاک چینِ اتریوم می‌توان برنامه‌های غیرمتمرکز پیاده‌سازی کرد که تا همیشه و بدون نیاز به هیچ‌گونه واسطه به کار خود ادامه می‌دهند. این در حالی است که احتمال از کارافتادگی، سانسور، تقلب یا دخالت افراد شخص ثالث برای برنامه‌هایی که روی اتریوم اجرا می‌شوند، وجود ندارد. از زمانی که اتریوم به عنوان یک بلاک چین شروع به کار کرد، برنامه های مختلفی در شبکه آن ساخته شدند. یکی از این برنامه ها یک شرکت غیرمتمرکز به نام DAO (سازمان خودمختار غیر متمرکز) بود که به عنوان یک صندوق سرمایه گذاری فعالیت می کند و وجوهی را برای سرمایه گذاری در توسعه برنامه های دیگر جمع آوری می کند. این مقدمه کوتاه درباره DAO به درک بهتر داستان پیدایش اتریوم و اتریوم کلاسیک و تفاوت آنها کمک می کند.

ماجرای هک DAO

تا قبل از سال 2016 فقط یک اتریوم وجود داشت، اما هک بزرگی که در 17 ژوئن سال 2016 رخ داد باعث شد اتریوم جدیدی معرفی شود و اتریوم قبلی «اتریوم کلاسیک» نام بگیرد.  داستان از اینجا شروع شد که DAO درسال 2016 هک شد و مبلغی بالغ بر 50 میلیون دلار توسط هکر ها به سرقت رفت.  با توجه به اینکه ماهیت بلاک چین تغییر ناپذیر است توسعه دهندگان اصلی اتریوم می توانستند ادامه زنجیره را مجاز کنند یا معاملات را معکوس کنند. با معکوس کردن معاملات امکان جلوگیری از سود هکرها به وجود می آمد و توسعه دهندگان می توانستند پول را به سرمایه گذاران برگردانند.

پیدایش اتریوم و اتریوم کلاسیک

تیم توسعه دهندگان و همچنین اکثریت سرمایه گذاران در این سیستم گزینه دوم را انتخاب کردند. برای اجرای این عملیات، یک هارد فورک لازم بود. هارد فورک به تقسیم شبکه اصلی بلاکچین به 2 زنجیره اصلی و زنجیره جدید می گویند. در مقالات قبلی درمورد هارد فورک به طور کامل صحبت کرده ایم. به این ترتیب اتریوم و اتریوم کلاسیک معرفی شدند. اتریوم کلاسیک زنجیره اصلی است و اتریوم زنجیره جدیدی را نشان می دهد که زیربنایی از شبکه اصلی بلاکچین اتریوم است.اتریوم کلاسیک توسط  ETC  نمایش داده می شود و اتریوم توسط ETH نمایش داده می شود.

کارایی هر دو این زنجیره ها (اتریوم و اتریوم کلاسیک) از آنجا که از یک زنجیره گرفته شده اند، یکسان می باشد. با این حال از نظر پیشرفت، زنجیره جدید به جدیدترین به روزرسانی ها و بهبود مداوم سیستم مجهز است. توسعه دهندگان اصلی در حال کار روی زنجیره جدید و ETH می باشند.

سوالی که به وجود می آید این است که  چرا برخی افراد زنجیره قدیمی را ترجیح دادند آن هم زمانی که تمامی سرمایه داران بزرگ اتریوم از جمله بنیانگذاران آن، ویتالیک بوترین و گوین وود زنجیره جدید را دنبال کردند؟

پاسخ این سئوال فلسفی است. هنگامی که اتریوم و در حالت کلی ارز دیجیتال معرفی شد، ماهیت آن مانعی برای فساد مالی بود. در واقع بلاک چین به صورت تغییرناپذیر طراحی شد و هدف اصلی این بود که این سیستم به هیچ وجه توسط افراد قابل دستکاری نباشد. به همین دلیل برای بسیاری از طرفداران ETC اعتقاد داشتند که هارد فورک این هدف اصلی را نقض می کند و ثابت می کند که بلاک چین توسط افراد قابل تغییر است. بنابراین با بسیاری از ایده آلیست های ارز مجازی و برخی از افراد موفق در این عرصه مانند بری سیلبرت، مدیرعامل گری اسکیل، از ETC حمایت کرده اند. چرا که تاکید داشتند اگر کل زنجیره بخاطر یک هک تغییر کند، هدف اصلی اتریوم به کلی شکست می خورد. افراد چگونه باید مطمئن شوند که در آینده هیچ هارد فورک دیگری به اتریوم افزوده نمی­شود  و نسخه ­های مختلفی از اتریوم به طور همزمان اجرا نمی شوند؟

محدودیت های اتریوم کلاسیک

مشکل اصلی که درباره اتریوم کلاسیک وجود دارد این است که هارد فورک اتریوم سازگاری وارونه ندارد. تمام اعضای مهم و اصلی جامعه اتریوم در زنجیره جدید فعالیت دارند. این یعنی هرکسی که بخشی از ETC باشد، نمی تواند به آپدیت ها و به روزرسانی های ETH دسترسی داشته باشد.

به عنوان نمونه مسئله گذار ETH از PoW یا Proof Of Work به PoS یا Proof of Stake است. اتریوم کلاسیک امکان استفاده از این به روز رسانی را ندارد چرا که نرم افزار آنها اجازه استفاده از این به روز رسانی ها را نمی دهد.

تفاوت های اتریوم و اتریوم کلاسیک

با توجه به انتخاب عده زیادی از توسعه‌دهندگان و فعالان این شبکه، قدرت و تاثیرگذاری شبکه اتریوم به شدت بالاتر از اتریوم کلاسیک است. گفته می شود که پس از فورک چیزی حدود ۹۰ درصد توسعه دهندگان و برنامه‌های غیرمتمرکز (Dapp‌ ها) به اتریوم منتقل شدند و برنامه‌های غیرمتمرکز روی اتریوم نسبت به اتریوم کلاسیک تا حد زیادی بیشتر است. از سوی دیگر از نظر قیمت و حجم معاملات، وضعیت اتریوم کلاسیک در مقابل اتریوم غیر قابل مقایسه است. این در حالی است که عرضه هر دو تقریبا یکسان است.

ETH  نتیجه هارد فورک و تقسیم زنجیره اتریوم است و اکنون با نام اتریوم جدید یا اتریوم شناخته می­شود. تمام سرمایه داران قدیمی و بزرگ در آن فعالیت می­کنند و تغییرات زیادی در آن ایجاد شده­ است. می توان گفت که اتریوم و اتریوم کلاسیک فقط و فقط به یک دلیل ایجاد شدند، آن هم بازگشت سرمایه دزدیده شده توسط هکر های DAO و جلوگیری از سود بیشتر آنها. پس از تجربه یکی از بدترین حملات هک در تاریخ ارزهای مجازی توسعه دهندگان دور هم جمع شدند و با یکدیگر چیزی به وجود آوردند که از اتریوم پیشین بسیار قوی ­تر است. به نظر می رسد اتریوم همواره در کنار بیت کوین به عنوان مرکز دنیای ارزهای دیجیتال قرار گرفته است. اتریوم همچنین تعدادی از فناوری های آینده را که بطور فعال یا بالقوه در حال توسعه آنها می باشد را ارائه کرده است و جامعه بزرگی در قالب توسعه پروژه های اتریوم در شبکه مشارکت می کنند.